Indische mannen mag je nooit recht in de ogen kijken. Ze zouden kunnen denken dat je geïnteresseerd was en hen zou willen verleiden. Dat is immers wat Westerse vrouwen in hun ogen doen. Te veel Hollywoodfilms gekeken waarschijnlijk... Maar goed, Indische mannen verleiden, het idee alleen al... Ik kan geen enkele reden bedenken waarom ik dat zou willen.

Ten eerste zijn bijna alle Indische mannen lelijk. Ik weet niet wanneer het precies gebeurt, maar ergens in hun ontwikkeling gaat het mis. Je ziet vaak hele mooie baby's of jongetjes, soms nog mooie tieners, maar daarna, nee.

Misschien komt het doordat alle mannen hier een snor hebben? Of doordat ze de hele tijd rochelen en spuwen? Misschien heeft het feit dat ze de hele tijd in hun kruis staan te krabben er wel iets mee te maken?

Het zou ook kunnen dat het komt doordat ze zo luidruchtig zijn. Ze kruipen met een man of tien in een hotelkamer, om vervolgens de TV heel luid te zetten en er dan nog in slagen daarboven uit te komen. Als die kamer dan toevallig naast de jouwe ligt is dat dolle pret, dat kan ik je wel verzekeren.

Nog een reden zou kunnen zijn dat Indische mannen vaak heel kinderachtig zijn. Zo lopen ze bijvoorbeeld te giechelen als een stel pubermeisjes als je hen passeert.

Nee, dank je, ik pas maar voor een Indische man...

Ook voor Australische mannen moet je op je hoede zijn, heb ik hier geleerd.

In Cochin zat ik in een leuk hotelletje, waar ook Nathan, een Australiër verbleef. Op een avond lag ik rond een uur of elf 's avonds op bed nog wat te lezen, toen ik wat gemorrel aan de deur hoorde. De eigenaar had net de planten voor mijn kamer gegoten, dus ik dacht dat hij tegen de deur stootte. Een paar minuten later was het gemorrel er weer. Aan de ramen zat langs de binnenkant muggengaas, dat was vastgemaakt met velcro. Opeens hoorde ik het velcro kraken en verscheen er een hand door mijn raam, die naar de sleutel op de deur ging.

Geschrokken vroeg ik wie het was. De eigenaar van de hand antwoordde “It's Nathan”. Toen ik de deur openmaakte stond hij daar in z'n onderbroek en begon door mijn kamer te lopen. Ik vroeg hem wat hij kwam doen en hij zei dat hij kwam slapen. Toen ik probeerde hem duidelijk te maken dat dit niet zijn kamer was, probeerde hij een deur in mijn kamer te openen die op slot zat met een hangslot (deze kwam uit in de keuken van de familie, we zaten in een soort homestay). Toen bleek dat hij het slot niet zou open krijgen, raakte hij helemaal in paniek en jammerde hij dat hij zijn kamer maar niet kon vinden. Ik kreeg hem buitengewerkt door te zeggen dat zijn kamer boven was.

De volgende ochtend sprak ik hem erover aan en toen bleek dat hij zich er niets van kon herinneren. Blijkbaar was hij epilepticus en slaapwandelde hij vaak na een aanval. Eén van die aanvallen had hij eerder op de avond gehad, omdat hij vergeten was zijn medicatie te nemen.

Geen idee of ik het verhaal moest geloven, maar hij had het schaamrood op zijn kaken en heeft zich wel 10 keer verontschuldigd.

Ondertussen heb ik de backwaters en de kust even verruild voor de bergen, meer bepaald de Western Ghats. Bedoeling is om hier het Periyar Wildlife Park te bezoeken en dat hoop ik morgen te kunnen doen.

Eigenlijk hoopte ik daar vandaag al op, maar een zoveelste staking gooide roet in het eten. Om vijf uur was ik opgestaan om naar het park te wandelen, want ze hadden me in het hotel hier al gewaarschuwd dat er geen vervoer zou zijn. Maar dat ook het park zou gesloten zijn, dat had niemand verwacht. Een hele lange dag dus vandaag... zonder iets te doen. In de onmiddellijke nabijheid is er niet echt iets te zien, vervoer is er niet, en alles is gesloten.

Wat het eten betreft, waar door de staking roet werd ingegooid, wel, dat was ongeveer het lekkerste wat ik hier al gegeten heb. Omdat alle restaurants vandaag gesloten zijn, heeft de gastvrouw voor al haar gasten een zalige maaltijd op tafel gezet. Om twee uur konden we aan tafel en ik denk dat voorbijgangers moeten gedacht hebben dat er tijgers, buffels en olifanten uit het park waren ontsnapt, zo erg rammelden onze magen tegen die tijd.

Ze hebben ons verzekerd dat om zes uur alles weer open gaat, dus dan kan ik mijn ticket gaan omruilen voor morgen. En dan maar duimen dat het wildlife niet staakt...